Wiersze maltańskie

Dwa ambiwalentne wiersze…

Dzień i noc

Skroplone słońce paruje na skórze
palmy suszą liście jak bieliznę
czerwona ważka potakuje
wielkooką głową

Po zmroku świerszcze świerszczą podniecone
dziewczęta pieszczą ustniki saksofonów
reflektory aut łapią
ćmy przechodniów

Po zmroku krew robi się czerwieńsza
maluję nią usta
i czekam

Malta, sierpień 2012/sierpień 2014

———————-

* * *

Im bardziej boli
tym głębiej będę to ukrywać
tym mocniej zaciskać oczy
tym szerzej się uśmiechać

Im bardziej boli
tym bardziej będę cię kochać
i tym mocniej nienawidzić
jesteś labiryntem bez wyjścia

Im bardziej boli
tym wyraźniej widzę studnię
chcę zanurzyć w niej głowę
i otworzyć usta

Im bardziej boli
tym częściej sobie tłumaczę
jesteś tylko ziarnkiem piasku
dzięki tobie rodzę perłę

Malta, 2 sierpnia 2014 r.

————————————————

TG Facebook Comments